Tuesday 2 December 2008

تهران شهری در اعماق

تهران شهر من
به نفسهای سخت و جانکاهت سوگند
و ورود ممنوع های غافلگیر کننده ات
به مردم سرگردانت فشرده در اتوبوس های ارشاد
و انعکاس شیشه های برج های بی نظیرت
به موتور سواران بی باک و دلیرت
و دافهای قد کشیده چون سروچمان..
به خلاقیت معماران جسورت
در خلق اثری بی همتا..
به انبوه ماشین های فرسوده و جاندارت
سوگند می خورم
که زندگی در پستوی زیر زمین های روشنت را فراموش نکنم..
زیر زمینی که تاریک نشد در تاریک ترین لحظه های جنگ وبمب

و طعم خوش شراب
که لابه لای دالانهای تاریکت در خمره های صبر هزار ساله می شود..

تاریخ قهقه ی جاودان مارا مرور خواهد کرد
قهقه ی مردمی که جای درد .. و سکوت

زندگی در اعماق را کشف کردند

5 comments: